به گزارش سرویس علمی ایسنا، دانشمندان در پژوهشی بر روی موشها دریافتند که این روش تا 12 برابر از تاثیر بیشتر برای ارائه داروهای شیمیدرمانی از طریق تزریق داخل وریدی که بیشتر مبتلایان به سرطان لوزالمعده با آن درمان میشوند، برخوردار است.
محققان اکنون در حال آمادهسازی برای طراحی یک کارآزمایی بالینی بر روی بیماران انسانی هستند.
محققان یک غشای پلیمری منعطف از پلمیر PLGA طراحی کردند که بطور گستردهای برای انتقال دارو و سایر کاربردهای پزشکی استفاده میشود. این غشای نازک و منعطف همچنین میتواند برای درمان سایر تومورهای دور از دسترس سازگار شود.
این غشا را میتوان به شکل یک لوله باریک پیچید و درون یک کاتتر قرار داد؛ از این رو، کاشت آن با عمل جراحی نسبتا ساده است. زمانی که غشا به لوزالمعده رسید، باز شده و با شکل تومور سازگار میشود. دارو درون این غشا قرار داده شده و سپس طی یک دوره زمانی از پیش برنامهریزی شده منتشر میشود.
این غشا به شکلی طراحی شده که دارو تنها از سویی که با تومور در تماس است، آزاد شود از این رو عوارض جانبی برای سایر اندام نزدیک به حداقل میرسد.
محققان دو گروه موش حامل تومورهای لوزالمعده انسان را با هم مقایسه کردند. یک گروه از کاشت انتقال داروی مملو از داروی شیمیدرمانی paclitaxel برخوردار بوده و گروه دیگر، تزریقهای سیستماتیک از همان دارو را برای چهار هفته دریافت کردند که مشابه درمان انسانی است.
در موشهای حامل دستگاه، رشد تومورها کاهش یافته و حتی در برخی موارد از بین رفتند. این درمان محلی همچنین میزان بافت آسیب دیده را کاهش داد علاوه بر آن، این غشا با عملکرد مشابه یک سد فیزیکی توانست متاستاز به اندام اطراف را کاهش دهد.
جزئیات بیشتر در مجله Biomaterials منتشر شده است.
منبع: